In deze Bijbelstudie over Jona 1:11-12, onderdeel van de serie Het Evangelie van Jona, neemt Leander Janse ons mee naar een aangrijpend moment op zee: een storm die woedt, een profeet op de vlucht, en een God die niet genegeerd kan worden. Jona erkent eerlijk: ‘Ik weet dat deze storm door mij komt.’ Hij is de oorzaak van de chaos, maar niet bepaald een toonbeeld van berouw. Zijn hart blijft gesloten, en toch stelt hij voor: ‘Gooi mij maar in zee; dan zal het kalm worden.’ Geen gebed, geen smeekbede – maar wel een poging om de zeelieden te redden, een mengeling van koppigheid en compassie.
Leander Janse laat zien hoe deze daad niet losstaat van het evangelie: Jona’s offer wordt gelegd naast het volmaakte offer van Jezus Christus. Waar Jezus gehoorzaam en vol liefde zichzelf geeft, handelt Jona uit schuld en tegenzin. Toch verbindt Jezus zelf Zijn dood met Jona’s verhaal: drie dagen in de vis als voorafschaduwing van Zijn eigen opstanding.
Als Jona overboord gaat, wordt het stil. Die kalmte verbeeldt Gods vrede wanneer gerechtigheid is vervuld. ‘Er is geen veroordeling meer voor wie in Christus Jezus zijn’ – zo wijst Jona’s reis ons op de diepe rust van Gods genade.
