Als jongere voelt het leven zo groot, toch? Het is als een canvas dat zich uitstrekt in de ruimte, het loopt over met potentiële mogelijkheden. We hebben zoveel te doen en er zijn zoveel plekken om te zien. Ik ben 18 en vraag me vaak af hoe God me in Zijn enorme verhaal zal gebruiken.
Als Jezus-volgelingen, is het laatste wat we willen doen dit leven te verspillen. Misschien is dat de reden waarom ik altijd zo diep gevuld ben met de besluiten van Jonathan Edwards (1703-1758), een man die zich inzette voor het streven naar de heiligheid van zijn hele leven, een overtuiging die bij hem begon als jongere.
Van de zeventig besluiten die Edwards tussen de 19e en 20e levensjaar schreef, is mijn favoriet nummer zes: ‘Ik ben vastbesloten om met al mijn macht te leven, terwijl ik leef.” Kort. Eenvoudig. Zeer dringend. Dit was zijn tienerversie van ‘Carpe Diem voor de glorie van God’, een oproep aan zijn eigen jonge ziel om het leven met doel en passie te grijpen. Ik houd daarvan. Maar op een paar dagen vraag ik me af hoe ik dat moet doen. Hoe ziet het er precies uit om met al mijn macht als jongere te leven voor de eer van God? Omdat ik de Schrift heb bestudeerd en heb geleerd van Jonathan Edwards, heb ik vier antwoorden gevonden die bijzonder nuttig zijn geweest.
1. Leef voor iets wat groter is dan jezelf
Ieder mens zoekt naar betekenis. In ons allemaal, jongere en oudere, is een onontkoombare rusteloosheid vanwege dat doel. En bewust of onbewust, we vinden allemaal een doel waaraan we ons leven hechten – of we proberen er een voor onszelf te creëren. Voor velen is dat doel zichzelf. Ze offeren, dienen en leven zich uit aan het altaar van ‘Ik’.
De auteur van Prediker getuigt ervan ooit voor dat doel te hebben geleefd en vond het uiteindelijk deprimerend leeg – alsof hij probeerde een fundament te bouwen met rook. Hij zag het als oppervlakkig en eeuwig waardeloos, niet in staat om de grote behoefte aan betekenis van de mensheid te bevredigen. En dit was een man wiens zoektocht geen grenzen had. Hij had overal gekeken – bijeengebrachte rijkdom, de geneugten van seks, de belofte van een spraakmakende carrière, hoogwaardig onderwijs en het comfort en de veiligheid van andere mensen. Maar na al zijn experimenten met voldoening, vond hij maar één ding dat echt, waarlijk voldoening gaf: God.
‘De slotsom van al wat door u gehoord is, is dit: Vrees God, en houd u aan Zijn geboden, want dit geldt voor alle mensen’ (Prediker 12: 13).
Zo iemand kan stevige raad geven aan jongeren: ‘Denk ook aan je Schepper in de dagen van je jeugd’ (Prediker 12: 1). Als je wilt dat je leven telt, als je een echt doel en zin wilt hebben, leef dan voor iets dat groter is dan jezelf. Alleen voor God leven. Leef voor Zijn glorie en grootheid, voor Zijn oneindige Koninkrijk. Sterf aan jezelf en leef voor Christus. We kunnen deze les niet te snel (of vaak) genoeg leren.
2. Leef meer voor anderen dan voor jezelf
Het op God gerichte leven is niet bedoeld om een geïsoleerde leven te zijn. Mensen hebben mensen nodig. Dat is een basisprincipe van Gods wereld. Adams behoefte aan Eva was geen tekort in zijn karakter; het was een door God gegeven onvolledigheid. Hij schiep Adam (en de rest van ons) met een verlangen naar gemeenschap. We hebben de vreugde van verbindingen in en door het Evangelie nodig. We hebben vrienden, familie en gemeenten nodig. We hebben hun liefde, vriendelijkheid, humor en geluk nodig.
Maar we moeten ook voor mensen leven, nederig en opofferend onszelf geven voor de behoeften en belangen van anderen. De laatste helft van Edwards eerste resolutie is deze: ‘Ik ben vastbesloten om te doen wat ik denk dat mijn plicht is en het meest voor het welzijn van de mensheid in het algemeen. Ik ben vastbesloten om dit te doen, welke moeilijkheden ik dan ook tegen kom, hoe veel en hoe overweldigend dan ook.’
Edwards was zich er terdege van bewust dat we er niet alleen voor onszelf zijn. We zijn hier voor een grotere en betere reden – om God te verheerlijken door mensen onbaatzuchtig te dienen en lief te hebben, ongeacht hoe moeilijk dat kan zijn. De prioriteit van zelfopoffering was door God bedoeld om een prioriteit te worden in de tienerjaren.
3. Leef en leer
Alles draait om groei, maar dat geldt vooral voor jongeren. We zijn jong en elke dag is een leerervaring. Elke nieuwe dag is een nieuwe kans voor persoonlijke groei en heiliging.
De meest voor de hand liggende manier waarop de volgelingen van Jezus over het leven leren, is door Gods Woord te bestuderen. Dat begint met het actief disciplineren van onszelf om de Schrift te lezen en een gewoonte te ontwikkelen om meer te leren over de God Die we liefhebben en dienen. Het nastreven van die discipline kan moeilijk zijn. Het kan vermoeiend zijn. Ingewikkeld. Saai zelfs (dat geef ik toe).
Maar zo leren we meer over het leven, en daarom moeten jij en ik onszelf trainen om Gods Woord vaak te lezen. En dan moeten we leren om ervan te houden. Ja, disciplineer zelfs onze genegenheden. Bestudeer je hersenen om het eerst te lezen, maar disciplineer je hart vervolgens om er plezier aan te beleven. En als je je afvraagt hoe onze lectuur onze affecties zou moeten voeden, kijk dan eens in Psalm 119 hoe dat werkt.
En neem het van Edwards in zijn negenentwintigste besluit: ‘Ik ben vastbesloten om de Schrift zo gestaag, constant en vaak te bestuderen, zodat ik zal zien en ervaren dat ik groei in de kennis daarin.’ Onze verantwoordelijkheid is om een nederige bereidheid te leren en te bidden voor een onuitblusbaar verlangen naar waarheid. Dat de waarheid zou opstaan in een hart dat door God wordt beïnvloed.
4. Leef met onverstoorbaar geluk
De Nederlandse theoloog Herman Bavinck schreef dat mensen in religie nastreven wat ze nergens anders vinden – “onverstoorbaar geluk.” Onverstoorbaar – wat een geweldig woord – het betekent niet geagiteerd. Geen achtbaan van voor- en tegenspoed. In die zin denk ik dat hij op briljante wijze vastlegt wat het betekent om met al onze macht te leven. Het christelijke leven is er een van overvloedige vreugde, want het gaat allemaal om vreugde in God. Het gaat over genieten van elke laatste druppel gelukkige hoop in Hem. Dat is uiteindelijk wat het betekent om voor God te leven – gehoorzaam Hem en leer in Hem een nooit ophoudend geluk te vinden dat ons de rest van ons leven zal dragen en bevredigen. Blijvend, onbreekbaar en onwrikbaar geluk kan niet worden gevonden in onze lichamen of onze bankrekeningen of onze studies of onze iPhones of onze Instagram-volgers. God is de enige bevredigende bron.
Jonathan Edwards schreef in zijn boek Religious Affections: ‘God is het hoogste goed van het redelijke schepsel. Het genot van Hem is ons eigen; en is het enige geluk waarmee onze zielen werkelijk tevreden kunnen zijn.’
Leef echt wanneer je leeft
Jongere, wil je leven? Ik bedoel, écht leven. Niet het soort passief leven dat niet leeft. Maar wil je dat je leven er werkelijk toe doet? Wil je nu leven als een manier om te investeren in je toekomstige ‘ik’? Leef dan voor iets dat groter is dan jezelf. Leef voor anderen meer dan jezelf. Leef en blijf leren. Leef met onverstoorbaar geluk. Luister naar Jonathan Edwards, een mede-tiener uit het verleden die Jezus net zoals jij wilde volgen en vastberaden leefde.
‘Ik ben vastbesloten om te leven met al mijn macht, terwijl ik leef.’
