Na de uitleg van wat er op de eerste Pinksterdag in Jeruzalem is gebeurd, gaat ds. Justus Bulaeus (1580-1611) aan het slot van zijn preek in op de vraag wat dit nu voor ons betekent. Waartoe roept Pinksteren ons op?
Wat moeten we hiervan nu onthouden? Dat ook wij de Heere eerst en vooral mogen danken, eren, loven en prijzen voor Zijn geweldige geschenk, de Heilige Geest. De vrucht van de uitstorting van de Geest is immer niet alleen voor de heilige apostelen bestemd, maar via hen ook voor ons en voor alle volken. Op die manier heeft de genade in deze tijd ook ons immers bereikt.
De Heilige Geest – Gods grote geschenk
Voorheen verkeerden we in duisternis, waren we zonder Christus, hadden we geen hoop en waren we zonder God in de wereld (Efeze 2:12). Nu heeft de Geest ons gebracht tot de ware kennis van de levende God en van onze Zaligmaker Jezus Christus. De Geest heeft er ook voor gezorgd dat Gods Woord op een rijke manier in onze moedertaal wordt verkondigd en dat we dat Woord dagelijks kunnen lezen in een taal die ons helemaal vertrouwd is. Een grotere weldaad en zegen zouden we van de Heere niet kunnen vragen. Laten we er dan voor waken dat Hij vanwege onze ondankbaarheid deze gave niet van ons wegneemt, waardoor we misschien te maken zouden krijgen met een taal die we niet meer verstaan. (…)
De Heere heeft ook ons en onze kinderen tot het evangelie geroepen en de Heilige Geest beloofd (Handelingen 2:39). Die belofte vervult Hij nog dagelijks aan ons. Niet meer zo spectaculair en overvloedig als toen, maar dat is ook niet nodig. Dit ongelooflijk kostbare en heerlijke geschenk heeft Hem veel meer gekost dan de hele wereld en alle schepselen bij elkaar. Daarom moeten we de Heere ook altijd loven en danken.
De inhoud van dit geschenk
Toen wij dood waren in de zonde (Efeze 2:5), heeft deze Geest ons immers levend gemaakt. Hij heeft ons wedergeboren tot een nieuw leven en zonder deze wedergeboorte hadden wij niet in het koninkrijk der hemelen kunnen komen (Johannes 3:5).
Hij verlicht ons blinde verstand.
Hij verandert onze verkeerde wil.
Hij doodt onze zondige begeerten.
Hij vertroost ons in aanvechting.
Hij verheugt ons in verdriet.
Hij geeft ons kracht in alle gevaar.
Hij verzekert ons van onze zaligheid.
Hij schenkt ons ook de genade dat we de taal van de kinderen van God – de tale Kanaäns – kunnen spreken. Dat wil zeggen: Hij maak onze tong los, zodat we in vuur en vlam staan om de Heere te aanbidden, te danken, te roemen en te prijzen.
De Heilige Geest leert ons de tale Kanaäns spreken.
Laten wij dan, die deze Geest hebben ontvangen, ons over dit geschenk altijd verheugen, er de Heere alle dagen van ons leven voor danken en blijven beseffen hoe groot de waarde van dit geschenk is.
Laat de Geest je regeren
Laten we de Heilige Geest, door wie we verzegeld zijn tot de dag van onze verlossing, niet bedroeven en niet uitblussen (Efeze 4:30; 1 Thessalonicenzen 5:19), maar Hem het in ons hart altijd voor het zeggen laten hebben.
Laat deze Geest ons leiden op een geëffend pad (Psalm 143:10). Laten we ons lichaam, dat een tempel is van de Heilige Geest, in zuiverheid en met zelfbeheersing bezitten, en erop toezien dat we het nooit ontheiligen of te gronde richten (1 Korinthe 3:16-17; 2 Korinthe 6:16).
Laten we de Heere altijd loven en prijzen. Misschien is dat niet in allerlei verschillende talen, maar dan toch zeker wel in onze moedertaal. Dat is immers de belangrijkste reden waarom God ons een tong heeft gegeven!
De vrucht van de Geest
Vandaag vieren we het christelijke pinksterfeest. Dat roept ons ertoe op de eerstelingen van de vruchten van de Heilige Geest als offer de Heere aan te bieden. Dan bedoel ik: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22). Zo zullen we het Pinksterfeest echt vieren, op een manier die de Heere aangenaam is. Dan zullen we hoe langer hoe meer vervuld raken met de gaven van de Heilige Geest: met alle geestelijke wijsheid, vertroosting, godsvrucht en vreugde. Totdat we uiteindelijk in de hemel op een volmaakte manier met alle geestelijke en hemelse gaven gekroond en overladen zullen worden.
De Vader der lichten, die elke goede gave en elk volmaakt geschenk van boven op ons laat neerdalen (Jakobus 1:17), geve ons dat allen, door Zijn lieve Zoon, onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus, in de kracht van de Heilige Geest. Hem, de enige eeuwige en waarachtige God, Vader, Zoon en Heilige Geest, zij altijd lof en aanbidding, van eeuwigheid tot eeuwigheid. Amen.
Uit: Justus Bulaeus, Huys-Postille (Amsterdam 1618), 477-478 – hertaling Kees de Wildt.
