23 juni 2020

Wat je zegt, ben …

Kijk die Johan Derksen, wat een lompe, domme grappen maakt die man!

Of naar ‘onze’ Oranje-internationals: Stelletje hypocrieten! Zoals Derksen al zei: ‘Dezelfde jongens die nu een ethisch statement maken, gaan straks het Wilhelmus zingen in Qatar.’ Daar worden arbeiders bij de bouw van WK-faciliteiten als beesten behandeld en zijn al vele doden gevallen.

Of kijk naar die Akwasi. Die maakt zich druk om racisme, maar roept intussen op tot geweld. Lekker bezig!

Je kunt er een flinke klus aan hebben, aan al dat discussiëren en oordelen. Over wie de racisten zijn, de helden, de aanstellers, de hypocrieten, de agressors, de slachtoffers, de meelopers, de lomperds, de profeten, de gekkies, de Judassen…

Maar dit is ook niet gek: af en toe naar jezelf kijken. Bij welk ‘kamp’ je ook hoort. Die schreeuwer, die racist, die moordenaar – hij kan zomaar de kop opsteken in je eigen hart. Een zaadje van haat kan ineens gaan groeien als kool. Een vlammetje van vijandschap kan hoog oplaaien als er een scheut olie bij komt.

Wie kan oprecht zeggen dat hij nul procent hypocriet, racistisch en gewelddadig is? Naar anderen wijzen is makkelijk. Op je knieën gaan voor Christus en onkruid in je eigen hart (laten) wieden, is lastiger. Maar het is de enige manier om levend uit deze haatzee te komen. Jezus, S.O.S – Save Our Souls!


Deze column is eerder gepubliceerd door het Landelijk Contact Jeugdwerk. Gertjan de Jong is storyteller bij deze jongerenorganisatie.

Meer toerusting