Je houdt van entertainment. Het vermaak van streamingsdiensten als Netflix, live televisie en social media is binnen handbereik. De mogelijkheid om eenvoudig en snel verschillende vormen van vermaak tot je te nemen, heeft ons leven in elk aspect aangetast. Een recent onderzoek wijst uit dat er elke 31 seconden (!) een neiging komt om Facebook te checken.
Vervelen je vrienden je met een saai gesprek? Pak je smartphone. Werkt je vrouw je op de zenuwen? Zet de televisie aan. Is de leraar niet boeiend genoeg? Log in op Facebook. Entertainment is een ontsnappingsmanoeuvre voor de ongemakkelijkheden van het leven. Je vlucht makkelijk en snel naar de comfortabele wereld van de fantasie. De eindstations waar jij iedere keer weer naar grijpt hebben je een slaaf gemaakt.
Bekentenissen van een slaaf
Het lukte me niet om te herkennen dat mijn eindeloze jacht naar vermaak me tot een slaaf had gemaakt.
Om eerlijk te zijn, ik had een oneindige hoeveelheid liefde voor lichtzinnig vermaak. Door de jaren heen heb ik het vooral als ontsnappingsmogelijkheid gebruikt. Het leidde me af van het schuldgevoel over mijn zonden, spanningen in relaties, of bezorgdheid over mijn werk. Het werd wat dagelijks bidden en Bijbellezen zouden moeten zijn: een veilige haven om je in terug te trekken voor rust en comfort.
De liefde voor mijn nieuwe meester was op subtiele wijze de oorzaak van minachting tegenover God en terughoudendheid in mijn plicht om me in Hem te verheugen.
De gelijkenis van de twee heren
In Mattheüs 6:24 onthult Jezus dat als we naar entertainment vluchten voor afleiding, we steeds verder van onze Schepper af komen te staan. De kern van het verhaal is dat het niet mogelijk is om twee meesters te dienen. Jezus toont een veel betekende realiteit: Liefde voor de één zal minachting voor de ander aanwakkeren.
Als we buitensporig veel tijd, geld en liefde geven aan allerlei andere zaken, zullen we verachten waar het ons van weg houdt. We kennen allemaal de keuze tussen tijd doorbrengen in gebed en Gods Woord of onze tijd schenken aan het simpele vermaak. Op dát kruispunt staan de alles vervullende liefde en vreugde van Jezus tegenover de tijdelijke beloften van de entertainment. De gekozen weg zal de afkeer van de niet-bewandelde weg vergroten.
Kiezen we voor de weg richting zorgeloze entertainment, dan worden zaadjes van minachting richting Christus geplant. Tegelijkertijd, als we kiezen voor de smalle weg die leidt tot Jezus, worden zaden van vijandschap geplant, niet alleen voor het geesteloze vermaak, maar ook voor alle andere zonden die in ons wonen. Dat gekozen pad leert dat eindeloos entertainment een wrede meester is die alleen maar onze echte vreugde wil verslinden. De vreugde die zijn bron heeft in Jezus Christus.
De wrede meester
Entertainment belooft een heleboel, maar levert ver beneden de verwachtingen. Het is niet in staat die vervulling te geven die ons hart echt zoekt. We zoeken rust. We zoeken troost. Entertainment heeft hier alleen een kortstondige oplossing voor. Wanneer we weer wakker worden na uren binge-watchen op Netflix of voor de zesde keer in tien minuten Facebook checken of er nog iets nieuws is, zijn onze echte problemen er nog steeds, wachtend tot wij er iets mee doen. Het enige wat we hebben gedaan is het onvermijdelijke even uitstellen.
We jagen geesteloze entertainment na in de hoop op wat ontspanning voor onze ziel, maar het enige wat het echt kan geven is de dood.
Najagen van vreugde in entertainment is net als ‘chasing the dragon’, een Amerikaans spreekwoord waarbij drugsverslaafden iedere keer weer proberen om dezelfde kick te krijgen als toen ze het voor de eerste keer gebruikten. De dosis moet steeds hoger om het gewenste gevoel te verkrijgen. Het geld gaat op, eigendommen worden verkocht om toch weer die magische high te creëren. Het leven van zo’n drugsverslaafde is in een neerwaartse spiraal gekomen, op zoek naar die ultieme high, met ongekende fysieke en mentale gevolgen.
Verslaving aan entertainment is vergelijkbaar. De fysieke gevolgen van een drugsverslaving zijn dan niet te vergelijken, maar de geestelijke effecten zijn ongekend. We jagen geesteloze entertainment na in de hoop op wat ontspanning voor onze ziel, maar het enige wat het echt kan geven is de dood. Het lijdt ons af van het hoogste en ultieme goed, met een waanbeeld van blijdschap en troost.
Jezus is de goede Meester
In Mattheüs 11:28-30 nodigt Jezus alle vermoeiden en belasten uit om tot Hem te komen en belooft Hij ze rust te geven. Dat is geen loze belofte. In het Evangelie vervult Hij deze belofte door onze zondelast op Zich te nemen aan het kruis, zodat wij onze rust en vreugde in Hem kunnen vinden.
Ik ben nooit teleurgesteld geraakt wanneer ik mijn geluk in God zocht door te bidden of Bijbel te lezen en mezelf herinnerde aan Zijn beloften in het Evangelie, de vergeving van mijn zonden en ik mijn hart voor God uitstortte en vroeg om troost. Waren al mijn problemen opgelost? Nee. Maar mijn blijdschap was hersteld en mijn ziel deed zich tegoed aan Zijn beloften. Omgekeerd bleef ik steeds leeg achter op die momenten dat ik entertainment opnieuw gebruikte als een middel om mijn ziel verlichting te geven. Niets anders dan een onvervuld gevoeld bleef over.
Nog steeds, wanneer ik mezelf tref op dat denkbeeldige kruispunt tussen een ontmoeting met Christus of luchtig entertainment, ben ik iedere keer weer geneigd om ‘ja’ te zeggen tegen entertainment en ‘nee’ tegen God.
De kracht van het Evangelie
De volgende keer als je op dat welbekende kruispunt staat: klamp je vast aan Jezus!
In dit leven zullen we steeds geneigd zijn om zorgeloos ons te storten op entertainment. Het feit dat we slaaf zijn geworden van deze meester willen we liever negeren. Sommigen zullen doorgaan als slaven; binge-watchend en geestelijke voeding verwaarlozend. Maar weet dit, je hoeft niet in slavernij te leven!
Het Evangelie levert de kracht om ‘ja’ tegen God te zeggen en ‘nee’ tegen eindeloos entertainment. Hier onthult zich de grootsheid van onze wonderlijke Meester en zien we in dat Jezus veel beter is. In de ontmoeting met Hem ervaren we blijvende vreugde die entertainment alleen kan beloven (maar niet kan leveren).
Dus de volgende keer als je op dat welbekende kruispunt staat: klamp je vast aan Jezus! Weet dat Hij alleen het beste, meest vervullende en vreugdevolle is wat er te krijgen is. Hij stierf en stond op uit de dood, zodat wij gemeenschap met Hem kunnen ervaren, wat ons de diepste vreugde geeft. Iets waar een uitvlucht naar entertainment echt niet tegenop kan.
